مادرم..... پنجره را دوست نداشت...

مادرم پنجره را دوست نداشت...

با وجودی که بهار

از همین پنجره می آمد و مهمان دل ما می شد،

مادرم پنجره را دوست نداشت...

با وجودی که همین پنجره بود

که به ما مژده ی باز آمدن چلچله ها را می داد،

مادرم می ترسید...

مادرم می ترسید...

که لحاف نیمه شب از روی خواهر کوچک من پس برود،

یا که وقتی باران می بارد....گوشه قالی ما تر بشود،

هر زمستان سرما،

روی پیشانی مادر خطی از غم می کاشت،

پنجره شیشه نداشت...